Το μυστικό της αρχής και του τέλους

​Κάθε ανθρώπινη σχέση εν εξελίξει καθορίζεται από την αρχή της διάθεσης.
Σε αυτήν αντιτάσσεται μόνο το δικαίωμα της συνέχειας,
το οποίο όμως δεν την ξεπερνάει ποτέ.
Η αρχή της διάθεσης είναι ανώτερη του,
κάθε αλλαγή της ρυθμίζει την επόμενη του κίνηση
και μόνο η δική της κίνηση τροφοδοτεί την ύπαρξη του.
Άρα όταν εκείνη πάψει να κινείται-
δηλαδή όταν μπει σε φάση πλήρους αδιαφορίας-
το δικαίωμα της συνέχειας παύει να υφίσταται.
Επειδή η αρχή της διάθεσης πότε κοιμάται και πότε δυναμώνει,
κατά βούληση,
δεν είναι πάντα ξεκάθαρο
πότε αρχίζει η φάση της πλήρους αδιαφορίας.
Εκτιμάται όμως ότι όταν παρατηρηθεί πλήρη ακινησία
για μια σειρά σημαντικών προσπαθειών
του δικαιώματος της συνέχειας
τότε επιβεβαιώνεται η φάση της πλήρους αδιαφορίας
και το δικαίωμα της συνέχειας ουσιαστικά παύει να υφίσταται.

​Σε όλη αυτή τη θεωρεία όμως υπάρχει ένας κρυφός αστάθμητος παράγοντας:
Η αντοχή του δικαιώματος της συνέχειας.
Αυτό διαφέρει από το επίπεδο της παραίτησης
μόλις στην πρώτη υποψία εισόδου
στην φάση πλήρους αδιαφορίας,
μέχρι τη συνεχή, αναπόσπαστη προσπάθεια
να ξυπνήσει την αρχή της διάθεσης
ακόμα κι όταν εκείνη θεωρείται κλινικά νεκρή…