Σαν έρωτας

​Σαν έρωτας,
όμως πιο δυνατό
πιο ανελέητο.
Όσο μένει κοντά μου υποφέρω
και φλερτάρω με τον θάνατο.
Πείθω το σώμα να μένει στη θέση του
κοιτώντας από μακριά τις φλόγες χωρίς διαμαρτυρία
όμως τα κύτταρα επαναστατούν,
ενώνονται σε ένα μεγάλο ορμητικό κύμα
που θέλει να με σπρώξει πιο κοντά στη φωτιά
για να ανοίξουν τα χέρια
και να παγιδεύσουν τους χτύπους της καρδιάς πάνω στη δική μου.
Πείθω το σώμα να μένει στη θέση του
μα σαν έρωτας
μου κόβει την ανάσα
κι ύστερα μου τη δίνει πίσω
για να συνεχίσω να ικετεύω για τη ζωή μου
ή για το τέλος μου.
Ξεγυμνώνεται απροκάλυπτα μπροστά μου,
κι αφήνεται στα πόδια μου
τάχα πως παραδίνεται
μα ύστερα φεύγει γρήγορα γελώντας
σαν ένα παιχνίδι που τελείωσε πριν παίξω.
Αν δεν φοβόμουν
θα με άφηνα να τολμήσω εκείνο το άλμα,
θα βουτούσα στα νερά της επιθυμίας
και θα κολυμπούσα στον κίνδυνο
θα γινόμουν το άλλο εγώ που φιμώνω μέσα μου,
θα έκλεβα το σώμα πριν με πιάσουν
και με φιλιά θα στράγγιζα κάθε σταγόνα από το άρωμα του απαγορευμένου,

Κάθε φορά που με πλησιάζει φλερτάρω με το θάνατο
Μα είναι τόσο δύσκολο να φεύγεις
όταν η καρδιά ριγεί περιμένοντας το επόμενο βλέμμα.
Κι εσύ
θα ‘λεγε κανείς πως θες να ζήσεις
μόνο για να το δεις...