Όμηρος της λήθης

​Παγιδευμένη εκεί
Σ' ένα αιώνιο παρόν
ανάμεσα στο παρελθόν 
και το μέλλον
Ξεχασμένη εκεί
Σε μια χαμένη μνήμη
Με την αναπνοή της επιθυμίας κομμένη
Με την καρδιά σταματημένη
Και την ψυχή βουβή
Όμως ήταν ζωντανή
Και θα πάλευε να δραπετεύσει
από τα όρια αυτού του κόσμου
Θα πάλευε
να φέρει τον κρυμμένο της εαυτό στο φως
και να ξαναρχίσει 
το ρολόι της ζωής της

---